ایمپلنت های پستان

ایمپلنت های پستان

من بسیار هیجان زده هستم که گفتگوهای خود را در مورد جراحی سینه با تمرکز بر ایمپلنت سینه ادامه دهم. من می‌خواهم نکات ضروری آنچه را که با بیمارانم به اشتراک می‌گذارم تا آنها را برای جراحی آماده کنم، با شما در میان بگذارم. 

اندازه ایمپلنت

هنگام بحث در مورد اندازه سینه، یک مانع زبانی ذاتی در جراحی پلاستیک بین جراح و بیمار وجود دارد. زنان معمولاً در مورد حجم سینه ها بر اساس اندازه فنجان فکر می کنند (که از یک شرکت تولید لباس زیر زنانه متفاوت است) و جراحان برای فکر کردن به سی سی آموزش دیده اند. من بهترین راه برای برقراری ارتباط در مورد اندازه سینه را از طریق تصاویر پیدا کرده ام. در مطب که عرض سینه‌ها را اندازه‌گیری می‌کنم، این عدد طیف وسیعی از اندازه‌های ایمپلنت را تعیین می‌کند که روی سینه «مناسب» می‌شوند. این یک قانون آناتومی است که مهم است بدون توجه به اندازه هدف از آن پیروی کنید. سپس به بیمارانم تکالیف می دهم. من از بیمارانم می‌خواهم یک عکس قبل از زنی که سینه‌های مشابه سینه‌های خودش دارد و یک عکس بعد با نتیجه‌ای که دوست دارند پیدا کنند. با استفاده از اندازه‌گیری پهنای سینه و عکس‌های «آرزو»، بیمارم را در انتخاب ایمپلنتی راهنمایی می‌کنم که به اهدافش برسد. صحبت کردن با cc با دوستانی که پروتز سینه انجام داده اند می تواند سرگرم کننده باشد، اما اگر شما دقیقا همان قاب و سینه را نداشته باشید، احتمالاً مقایسه ای گمراه کننده است. این بسیار مهم است که بدانید یک ایمپلنت 350 سی سی روی یک زن می تواند سینه ای با ظاهر B ظریف باشد و در زن دیگری می تواند یک سینه با ظاهر D بسیار واضح باشد. انتخاب اندازه ایمپلنت سینه باید گفتگوی بین شما و پزشک باشد.

پروفایل ایمپلنت

اصطلاح "پروفایل" به بیرون آمدن ایمپلنت از قفسه سینه شما اشاره دارد. ایمپلنت های کم پروفیل دقیقاً همانطور که به نظر می رسند، بیرون زدگی کمتر و گسسته تر هستند. ایمپلنت‌های با مشخصات پایین گزینه‌ای عالی برای خانم‌هایی هستند که می‌خواهند بزرگ‌کردن مجزا انجام دهند یا برای خانم‌هایی که بافت سینه‌شان قابل توجه است اما می‌خواهند شکل کلی سینه‌اش را بهبود بخشند. ایمپلنت‌های با مشخصات بالا بیشتر جلوه می‌کنند و می‌توانند ظاهری کامل‌تر و تقویت‌شده‌تر بدهند. این توضیح کمی بیش از حد ساده شده است و نکات ظریفی برای انتخاب نمایه مناسب وجود دارد. کاربرد عملی این مفهوم برای من بسیار ساده و استراتژیک است. پروفیل های ایمپلنت به من این امکان را می دهد که اندازه ایمپلنت را برای اندازه گیری پهنای سینه به خوبی تنظیم کنم. این یعنی چی؟ این بدان معنی است که من می توانم با نمایه بازی کنم تا بسته به اهداف شما بزرگتر یا کوچکتر شوید.

موقعیت ایمپلنت

ایمپلنت های سینه یا در زیر غده سینه یا زیر ماهیچه قرار می گیرند. بیشتر عمل‌های بزرگ‌کردن سینه من در زیر عضله انجام می‌شوند - یا به طور کامل زیر عضله یا دو سطحی که قسمت تحتانی ایمپلنت زیر لبه عضله قرار دارد. من بیمارانی با شرایط خاص دارم که برای بهترین نتیجه نیاز به افزایش غدد فرعی دارند. 

چندین مزیت قابل توجه برای کاشت ایمپلنت سینه زیر عضلانی وجود دارد که عبارتند از:

• خطر انقباض کپسولی کمتر است - با انقباض کپسولی، بافت زخمی که در اطراف ایمپلنت ایجاد می‌شود بسیار ضخیم‌تر و سفت‌تر از حالت عادی است و باعث ایجاد یک سینه سفت و گاهی دردناک می‌شود. 
• خود ایمپلنت زیر پوست/بافت نازک کمتر قابل مشاهده است. 
• انجام ماموگرافی آسان‌تر است زیرا عضله کمک می‌کند ایمپلنت از بستر تصویربرداری خارج شود. 

معایب اصلی ایمپلنت سینه زیر عضلانی عبارتند از:

• درد اولیه کشش عضله برای قرار دادن ایمپلنت.
• "تغییر شکل متحرک" - حرکت عضله پک و ایمپلنت در طول تمرینات متمرکز پک که می تواند باعث اعوجاج شکل سینه شود. 

برش ها

سه برش اصلی برای کاشت ایمپلنت پستان وجود دارد که شامل زیر پستانی، دور آرئولار و ترانس آگزیلاری می‌شود. اگر شما بیمار من هستید و با جراحی خود لیفت را برنامه ریزی نکرده اید، من از برش پستان زیر پستانی استفاده می کنم زیرا بهترین مشخصات خطر را در مقایسه با دیگران دارد. برش چهارم که هرگز به روش استاندارد تبدیل نشد، از طریق ناف است. هرگز فکر نمی‌کردم در حرفه‌ام یکی از این موارد را ببینم، اما در واقع یک عمل بزرگ کردن سینه را که در ابتدا از طریق برش ناف انجام می‌شد، اصلاح کردم. 

• Inframmary - این تقریباً یک برش 4 سانتی متری در چین پایین سینه است. این اسکار در اکثر زنان به خوبی پنهان می شود و در اکثر لباس ها و موقعیت ها دیده نمی شود. به دلیل دسترسی مستقیم به جیب ایمپلنت برنامه ریزی شده بدون نیاز به تشریح بافت پستان (که در برخی موارد می تواند منجر به عفونت و/یا انقباض کپسولی شود) خطر کمتری در ارتباط با این برش وجود دارد. 
• پری آرئول - این یک برش نیم دایره ای در مرز هاله و سینه شما است. من اغلب از این برش به دلایل مختلف استفاده نمی کنم، اما مهمتر از همه، این برش نیاز به تشریح از طریق بافت پستان تا جیب برنامه ریزی شده دارد و به همین دلیل خطر عوارض را افزایش می دهد.
• زیر بغل - این یک روش طاقچه است و توصیه من این است که اگر این روش را می خواهید، جراحی پیدا کنید که بسیاری از آنها را به طور معمول انجام دهد (من توصیه خوبی دارم اگر به آن نیاز دارید). چرا من به طور معمول این کار را انجام نمی دهم؟ دسترسی دورتر از سینه و جیب سینه است و در دستان من فرصت های بیشتری برای عوارضی مانند ناهنجاری ایمپلنت، عفونت و اسکار آشکار وجود دارد. جای زخم در زیر بغل قابل مشاهده است و به نظر من در مقایسه با چین سینه کمتر از حد ایده آل است. 

پرکننده ایمپلنت: سالین در مقابل سیلیکون 

هر دو نوع ایمپلنت دارای پوسته سیلیکونی هستند، تفاوت آنها در این است که یکی با سالین و دیگری با ژل سیلیکون پر شده است.

ایمپلنت های پر شده با سالین یک مزیت اصلی دارند - اگر پاره شوند، اغلب به دلیل تخلیه فوری آن آشکار است و سالین توسط بدن شما جذب و پردازش می شود. هزینه دستگاه در مقایسه با ژل سیلیکون ارزان تر است (فناوری کمتر / هزینه کمتر). معایب اصلی آن احساس و ظاهر سخت کمتر طبیعی، موج های قابل مشاهده، طول عمر کوتاه تر از ایمپلنت های ژل سیلیکونی است. برخی از زنان هستند که به شدت احساس می کنند که کاشت ژل سیلیکون را نمی خواهند و ترجیح می دهند که سالین قرار دهند.

ایمپلنت های پر شده با ژل سیلیکون ظاهر بهتری دارند، احساس بهتری دارند (نرم و سفت تر)، موج کمتری دارند و نسبت به ایمپلنت های سالین دوام بیشتری دارند. این ایمپلنتی است که من در مادر یا خواهرم قرار می دهم. اگرچه همه ایمپلنت‌های سیلیکونی یکسان ساخته نمی‌شوند، فناوری واقعاً در طول سال‌ها تغییر کرده است و ایمپلنت‌های سیلیکونی موجود در بازار امروز از جهات زیادی نسبت به آنهایی که 20 سال پیش عرضه شده بودند، بهبود یافته‌اند. یکی از معایب کاشت ژل سیلیکون این است که تشخیص پارگی ها سخت تر است. 

FDA توصیه می کند که XNUMX تا XNUMX سال پس از کاشت ایمپلنت ها و هر دو تا سه سال پس از آن برای نظارت بر پارگی بی علامت بدون علامت، از ایالات متحده یا MRI استفاده کنید. من نظارت سونوگرافی سینه از ایمپلنت ها را در مطب خود پیشنهاد می کنم. به نظر من این عملی ترین و کارآمدترین امتحان است. ام آر آی پرهزینه و دردسر بسیار بزرگتری نسبت به یک سونوگرافی ساده پستان است. 

ایمپلنت هایی که من در مطب خود استفاده می کنم، میانگین خطر پارگی 1% در سال دارند. اگر دچار پارگی شده اید، تعویض یا برداشتن ایمپلنت سینه را توصیه می کنم.

شیردهی بعد از کاشت سینه

بسیاری از زنان دارای پروتز سینه با موفقیت به فرزندان خود شیر داده اند. میانگین موفقیت یک زن با ایمپلنت با شیردهی برابر با یک زن بدون ایمپلنت سینه است.

ایمنی ایمپلنت پستان مهم است

پوسته ایمپلنت سینه: بافتی در مقابل صاف + BIA-ALCL

پوسته بیرونی ایمپلنت ها می تواند سیلیکونی صاف یا بافتی باشد (به سنگفرش های کوچک فکر کنید). در ایالات متحده اکثر جراحان در حال حاضر از ایمپلنت های صاف برای جلوگیری از مشکلات مرتبط با ایمپلنت های بافت دار استفاده می کنند. بین نوع خاصی از ایمپلنت بافت دار (که دیگر در بازار وجود ندارد) و BIA-ALCL ارتباط وجود دارد. این بدان معنا نیست که ایمپلنت بافتی باعث سرطان شده است، اما به دلیل ارتباطی که در تحقیقات گسترده یافت شده است - ما این دستگاه ها را دیگر برای استفاده بی خطر می دانیم. چرا بافت با این شرایط مرتبط است؟ تئوری اصلی (تثبیت نشده) این است که بافت محیطی را ایجاد می کند که حاوی بیوفیلم بیشتر و پاسخ ایمنی طبیعی بیشتری به بار بیوفیلم است و به مرور زمان می تواند به تکثیر غیر طبیعی سلول های ایمنی تبدیل شود. لنفوم مرتبط با ایمپلنت پستان (BIA-ALCL) سرطان سینه نیست - این یک نوع لنفوم غیر هوچکین (سرطان سیستم ایمنی) است. تعداد مبتلایان در سراسر جهان کمتر از 1,500 است و 59 مورد مرگ گزارش شده است. BIA-ALCL یک نوع سرطان با رشد آهسته و غیر تهاجمی است و در صورت تشخیص زودهنگام با ایمپلنت سینه + برداشتن کپسول درمان می شود. در موارد نادر با تظاهر دیرهنگام، بیماری می تواند به صورت سیستمیک گسترش یابد. 

به این دلایل، من ایمپلنت های بافت دار را در عمل خود پیشنهاد نمی کنم. من به مشخصات ایمنی ایمپلنت های صاف اطمینان دارم و عملاً خطر ابتلا به BIA-ALCL بسیار کم است (به طور بالقوه حتی صفر) زیرا هیچ مورد شناخته شده ای وجود ندارد که بتوان آن را به یک ایمپلنت صاف نسبت داد. 

بیماری ایمپلنت سینه

رسانه های اجتماعی موج جدیدی از توجه را به ایمنی ایمپلنت سینه، به ویژه در مورد "بیماری ایمپلنت سینه" به ارمغان آورده است. چیزی که عموم مردم اغلب متوجه نمی شوند این است که FDA بیشتر سال های 1990-2006 را صرف بررسی رسمی ایمنی ایمپلنت های سینه کرد. نتیجه این است که FDA هیچ ارتباط واقعی بین ایمپلنت سینه و بیماری سیستمیک پیدا نکرد و آنها را برای استفاده عمومی در سال 2006 تایید کرد. 

انجمن زیبایی‌شناسی اخیراً یک گروه کاری تحقیقاتی را مأمور کرده است تا پاسخی به روز به موج جدید نگرانی‌های ناشی از رسانه‌های اجتماعی ارائه دهد. باز هم، هیچ ارتباط شناخته شده ای با بیماری سیستمیک و ایمپلنت سینه وجود ندارد - اما یافته های خاص این تحقیق شگفت انگیز بود. من آن را برای خبرنامه دیگری ذخیره می کنم زیرا جزئیات زیادی وجود دارد که دوست دارم آنها را به اشتراک بگذارم. 

طول عمر ایمپلنت سینه

خطر پارگی ایمپلنت شما حدود 1% در سال است و این افزایش دهنده است، بنابراین هر چه ایمپلنت شما قدیمی تر باشد، خطر بیشتری دارد. آیا نیاز به تعویض ایمپلنت در 10 سالگی دارید؟ فقط اگر مشکلی در ایمپلنت خود داشته باشید - مانند پارگی. به طور کلی کاشت ژل سیلیکون بیش از 10 سال دوام می آورد - من در حال حاضر در سال 15 هستم و قصد ندارم آنها را تا بعد از بچه دار شدن در صورت نیاز به لیفت تعویض کنم. اکثر جراحان پلاستیک معتبر به شما می گویند، اگر مشکلی وجود ندارد، نیازی به تعویض آنها ندارید.

تجربه جراحی ایمپلنت سینه

بزرگ کردن سینه تحت بیهوشی عمومی برای ایجاد یک محیط کنترل شده با تمرکز بر ایمنی بیمار انجام می شود. اتاق عمل من یک مرکز جراحی دارای گواهی دولتی است که در مطب ما قرار دارد، این باعث می شود که کل تجربه بسیار راحت باشد. مشاوره، جراحی و ویزیت های بعد از عمل شما همه در یک مکان با همان پرسنل انجام می شود. 

مدت زمان جراحی بسته به ظرایف نیاز و اهداف بیمار حدود 1-2 ساعت است. من در اتاق عمل اقدامات احتیاطی زیادی انجام می دهم تا خطر خونریزی و عفونت (دو خطر اصلی مرتبط با بزرگ کردن سینه) را به حداقل برسانم. جیب ایمپلنت سینه به دقت با کوتر جدا می شود تا از خونریزی جلوگیری شود و به حداقل برسد - این همچنین به تورم کمک می کند. من جیب ایمپلنت سینه را با آنتی بیوتیک + محلول بتادین می شوم، از محافظ نوک سینه استفاده می کنم، قبل از دست زدن به ایمپلنت دستکش را عوض می کنم و بسیاری از اقدامات احتیاطی دیگر را در اتاق عمل انجام می دهم تا خطر را به حداقل برسانم. بسیاری از جزئیات با دقت برنامه ریزی شده در طول عمل بزرگ کردن سینه وجود دارد که همگی به یک روش نسبتا کم خطر کمک می کنند. 

تجربه درد بعد از بزرگ کردن سینه معمولاً به دلیل کشیده شدن عضله است. من متوجه شده ام که زنان این را متفاوت تحمل می کنند. برخی از زنان به محض اینکه بیهوشی از سیستم آنها خارج می شود احساس فوق العاده ای دارند و من باید از آنها التماس کنم که فعالیت خود را محدود کنند. زنان دیگر کمی بیشتر با سفتی عضلانی دست و پنجه نرم می کنند و قبل از اینکه عضله pec تسلیم شود و آنها به اندازه کافی راحت باشند که آزادانه حرکت کنند به چند روز داروی مسکن نیاز دارند. 

پس از عمل بزرگ کردن سینه، شما باید سینه بند فشاری بعد از عمل خود را همیشه به مدت 6 تا 8 هفته بپوشید. در اولین بازدید از کلینیک، در صورتی که شرایط لازم را داشته باشد، سوتینی را که انتخاب می کنید، به شما فارغ التحصیل می کنم. برخی از زنان پس از جراحی نیاز به بستن نوار سینه در بالای سینه ها دارند تا به ترغیب ایمپلنت ها برای افتادن در موقعیت طبیعی کمک کند. 

ورزش بعد از ایمپلنت سینه

شما می توانید فعالیت های قلبی سبک را در 2 هفته از سر بگیرید و از 6 تا 8 هفته به آرامی از تحمل وزن سبک به برنامه تمرینی قبل از عمل خود بروید. اگر ایمپلنت های شما در زیر عضله قرار دارند، هیچ نقش واقعی برای تمرینات متمرکز قفسه سینه در طول زندگی شما وجود ندارد. شانه ها / پشت / بازوها باید تحت تاثیر قرار نگیرند و پس از 8 هفته بهبودی نباید هیچ محدودیتی داشته باشید. اگر شما یک بدنساز هستید، من شما را ارزیابی می کنم تا ارزیابی کنم که آیا بافت سینه کافی برای بزرگ کردن سینه در بالای عضله دارید یا خیر. 

داروهای خاص بعد از کاشت سینه

ویتامین E

در عمل من به طور معمول مکمل های خوراکی ویتامین E را بعد از جراحی سینه توصیه می کنم. این مکمل در بیماران مبتلا به تغییرات فیبروکیستیک پستان مورد مطالعه قرار گرفته است و برای کمک به درد / حساسیت پستان شناخته شده است. مربیان من در جراحی سینه به این مکمل اعتقاد زیادی دارند و بنابراین من در اوایل این عمل را اتخاذ کردم. 

Montelukast مستعار Singulair

Montelukast التهاب راه های هوایی را کاهش می دهد و برای آلرژی و آسم تجویز می شود. چرا این مورد در جراحی سینه اهمیت دارد؟ شواهد خوبی برای حمایت از استفاده بدون برچسب از این دارو وجود دارد که به پیشگیری/درمان انقباض زودرس کپسولی کمک می کند. منطقی است که اگر انقباض کپسولی فقط یک اسکار بسیار قوی باشد که از التهاب ایجاد شده است، یک داروی ضد التهابی می تواند به نرم نگه داشتن کپسول سینه کمک کند. بعد از هر بار بزرگ کردن سینه 90 روز مونته لوکاست تجویز می کنم. این روش دیگری است که من از مربیان خود در جراحی زیبایی سینه اتخاذ کردم. در پایان، اگر یک جراح پستان با 20 سال تجربه به اعتبار یک دارو یا روش اعتقاد داشته باشد، این همان اطلاعاتی است که من به آن اعتقاد دارم. بیماران 90 روز مونته لوکاست مصرف می کنند. اگر بیمار سابقه قوی افسردگی/اضطراب داشته باشد، به او توصیه می‌کنم که هشداری در ارتباط با دارو وجود دارد مبنی بر اینکه ممکن است ارتباطی با بدتر شدن ناگهانی سلامت روان وجود داشته باشد و پیشنهاد می‌کنم به بیمار اجازه بدهم مصرف را رد کند یا برای تغییرات خود نظارت کند. در وضعیت سلامت روان 

فکر کردن به هر جراحی زیبایی می تواند دلهره آور باشد. زنان اغلب نیازهای خانواده را بالاتر از نیازهای خود قرار می دهند و با سرمایه گذاری منابع خانواده در جراحی سینه خود احساس گناه می کنند. من این تضاد احساس گناه را در بسیاری از بیمارانم دیده ام، بنابراین اگر چنین احساسی دارید، تنها نیستید، اما هیچ سرمایه گذاری بهتر از اعتماد به نفس شما نیست. ممکن است برای دیگران بی اهمیت و بیهوده به نظر برسد، اما به عنوان زنی که جراحی سینه انجام داده است، می دانم که می تواند زندگی شما را به شکلی بسیار معنادار تغییر دهد.

در اینجا باید انتخاب کنیم که چگونه پیر می شویم، با شرایط خودمان!

دکتر لیندسی توکلیان، MD

این هفته در مرکز جراحی پلاستیک هایلند پارک

با دوست خوبم میستی نشستم و در مورد پروتز سینه از دید بیمار و جراح پلاستیک صحبت کردم. میستی 8 سال پیش یک عمل بزرگ کردن سینه انجام داد و با سوالاتی در مورد مدیریت ایمپلنت و گزینه های جراحی آینده به مطب من آمد. ما می‌خواستیم این مکالمه را برای زنانی که این سؤالات رایج را دارند در دسترس قرار دهیم. وقتی در مورد جراحی ایمپلنت سینه صحبت می کنیم، در مورد "بیماری ایمپلنت سینه" صحبت می کنیم، چه زمانی باید ایمپلنت را جایگزین کنیم، و چگونه به برنامه ریزی خانواده و جراحی سینه نزدیک شویم.